نبرد خونین من با خودم

برای هر کسی، یک کاری وجود دارد که برایش سخت ترین کار دنیا ست. 

برای من، درخواست افزایش حقوق، وحشتناک ترین کاری ست که ممکن است مجبور به انجام اش شوم. 

خوشبختانه در مدت 15 سال کار کردن ام، به تعداد انگشت های دستم لازم شده است که در مورد حقوق با مدیر شرکت، یا کارفرما هایم صحبت کنم. و اکثرا، حقوق من به صورت خودجوش، افزایش می یافت. 

چندین بار، در درون خودم دنیال ریشه های این اتفاق گشته ام. می خواستم بفهمم که چرا انجام این کار، تا این حد برایم مشکل است. تا اینکه چند وقت پیش، در یک مقاله ی روانشناسی، خواندم که انجام بعضی کارها، برای آدم ها ، به این دلیل دشوار است که با تصویر درونی ای که از خودشان ساخته اند، مغایرت دارد. مثلا ، احتمالا، من از خودم، به عنوان یک کارمند، نصویری را از یک کارمند حرف گوش کن از خودم در درون خودم ساخته ام که هیجوقت گله و شکایلی از کار ندارد و خودش را با شرایط، هماهنگ می کند. 

حالا اعتراض کردن در مورد حقوق، با این تصویر ذهنی مغایر است. و من قبل از اینکه بخواهم با مدیرعامل یا دیگر عوامل بجنگم، اول باید با خودم مبارزه کنم. و در واقع خلاف تصویر درونی خودم حرکت کنم. 

امروز، یکی از اون صحنه ها بود. 

چند وقت هست که می خواستم در مورد حقوقم با جانی صحبت کنم. اما تا امروز، موقعیت اش پیش نیامده بود. هر روز، یک داستانی می شد که محیط برای عنوان کردن چنین درخواستی، اماده نبود. 

بالاخره امروز، جانی، شاد و شنگول و خندان ، وارد دفتر شد. همه چیز مرتب و اماده به نظر می رسید. از گریس شنیده بودم که امروز صبح، موفقیت هایی در یک مذاکره حاصل شده . و موقعیت خوبی است بای در خواست حقوق.

و در این لحظه بود که نبرد سنگین درونی من آغاز شد. 

و این مبارزه اینقدر به طول انجامید تا بالاخره، جورج از راه رسید. و من می دانستم که اگر پایش به اتاق جانی برسد، موقعیت امروز من، کاملا از دست خواهد رفت. 

در اخرین لحظات، دست از نبرد به خودم برداشتم و به اتاق جانی رفتم و درخواستم را مطرح کردم.

قرار شد فردا، بنشینیم و در این مورد، مفصلا صحبت کنیم. 

از یک نظر، خیلی خوشحالم که توانستم این غول را شکست بدهم. 

و از سوی دیگر، در این فکرم که چطور می توانم از شرش ، خلاص شوم. و دفعات بعد، با تلفات کمتری بتوانم درخواست افزایش حقوق بدهم.

خرید ماشین در تورنتو

نزدیک بود تعطیل بشه

دعوتنامه برای خانواده